കേന്ദ്രമന്ത്രിമാരും ജഡ്ജിമാരും പിന്തിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു: മാര്‍ ക്രിസോസ്റ്റം

കേന്ദ്രമന്ത്രിമാരും ജഡ്ജിമാരും പിന്തിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു: മാര്‍ ക്രിസോസ്റ്റം

Posted on: 03-Dec-2011 12:36 AM

കോട്ടയം: മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയത്തില്‍ കേന്ദ്രമന്ത്രിമാരും ജഡ്ജിമാരും പിന്തിരിഞ്ഞുനില്‍ക്കുകയാണെന്നും കേരള ഹൈക്കോടതി ഇടപെട്ടതുപോലെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയത്തില്‍ സുപ്രീംകോടതിയും മന്‍മോഹന്‍സിങ്ങും ഇടപെടുന്നില്ലെന്നും ഡോ. ഫിലിപ്പോസ് മാര്‍ ക്രിസോസ്റ്റം പറഞ്ഞു. സിപിഐ എം ജില്ലാകമ്മിറ്റി സംഘടിപ്പിച്ച മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ജനജാഗ്രതാസദസ്സ് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. എണീറ്റുനടക്കാന്‍ പറ്റാത്ത എന്നേക്കാളും പ്രായമുള്ള ഡാമിന് ബലക്ഷയമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ വിശ്വസിക്കാനാവില്ല. ഡാമിന്റെ വിള്ളലിനെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ഭൂമികുലുക്കത്തെ അതിജീവിക്കുമെന്ന് പറയാന്‍ കഴിയില്ല. തമിഴ്സഹോദരങ്ങള്‍ക്ക് കൃഷിചെയ്യാന്‍ വെള്ളം നല്‍കണം. അതോടൊപ്പം കേരളത്തിലുള്ളവരുടെ ജീവനും സുരക്ഷയും പ്രധാനമാണ്. കൃഷി മതി, ആളുകളുടെ ജീവന്‍ പ്രശ്നമല്ല എന്ന നിലപാട് തെറ്റാണ്. ഈ മാസം പതിനഞ്ചിനകം പുതിയ ഡാമിന്റെ പണി തുടങ്ങണം. ഈ ആവശ്യത്തില്‍ കേരളജനത ഒറ്റക്കെട്ടായി നില്‍ക്കണമെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാം തകര്‍ന്നാല്‍ എന്താണ് സംഭവിക്കുകയെന്ന് പറയാനാവാത്ത അവസ്ഥയാണെന്ന് മുഖ്യപ്രഭാഷണം നടത്തിയ ആംഗ്ലിക്കന്‍ ചര്‍ച്ച് ആര്‍ച്ച് ബിഷപ് ഡോ. സ്റ്റീഫന്‍ വട്ടപ്പാറ പറഞ്ഞു. കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാരുകള്‍ നിസ്സംഗത പാലിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ ജനങ്ങള്‍ സ്വയരക്ഷയ്ക്ക് പ്രതിരോധിക്കേണ്ട സാഹചര്യമാണ്. ഡാം തകര്‍ന്നാല്‍ ഏഴുസെക്കന്‍ഡിനുള്ളില്‍ 35 ലക്ഷം ആളുകളായിരിക്കും വെള്ളപ്പാച്ചിലിന്റെ ഇരയാകുക. എല്‍ഡിഎഫ് എട്ടിന് നടത്തുന്ന മനുഷ്യമതിലില്‍ ആംഗ്ലിക്കന്‍ സഭയും താനും അണിചേരും-ആര്‍ച്ച് ബിഷപ് പറഞ്ഞു. പരസ്പരസൗഹാര്‍ദം നിലനിര്‍ത്തി തമിഴ്ജനതയെ പുതിയ ഡാം നിര്‍മിക്കുന്നതിനായി ബോധവല്‍ക്കരിക്കണമെന്ന് സിഎസ്ഐ ബിഷപ് സാം മാത്യു പറഞ്ഞു. കാലപരിധികഴിഞ്ഞ ഡാം തകരില്ലെന്നുള്ള തമിഴ്നാടിന്റെ വാദം പ്രബുദ്ധകേരളത്തിന് അംഗീകരിക്കാനാവില്ലെന്നും ബിഷപ് പറഞ്ഞു. ഭീതിജനകമായ സാഹചര്യമാണ് മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നതെന്ന് കോട്ടയം പുത്തന്‍പള്ളി ഇമാം താഹാ മൗലവി പറഞ്ഞു. ഡാം പണിയുടെ കാര്യത്തില്‍ കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാരുകള്‍ സാങ്കേതികകാര്യങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും പറയുകയാണെന്നും അദ്ദേഹം കുറ്റപ്പെടുത്തി. മുല്ലപ്പെരിയാറെന്ന വലിയ വിപത്തിനെ നേരിടാന്‍ വിഭാഗീയതയും പക്ഷഭേദങ്ങളും മറന്ന് ഒന്നിക്കണമെന്ന് സ്വാമി ധര്‍മചൈതന്യയതി പറഞ്ഞു. ഫാ. തോമസ് തറയില്‍ , ഫാ. സി ഒ ജോര്‍ജ്, അയ്യപ്പസേവാസംഘം പ്രസിഡന്റ് ദാസപ്പന്‍ നായര്‍ എന്നിവര്‍ സംസാരിച്ചു. സിപിഐ എം ജില്ലാസെക്രട്ടറി കെ ജെ തോമസ് ജാഗ്രതാസദസ്സില്‍ അധ്യക്ഷനായി. ജില്ലാ സെക്രട്ടറിയറ്റംഗം വി എന്‍ വാസവന്‍ സ്വാഗതം പറഞ്ഞു

AN INSPIRING STORY OF A DISTRICT COLLECTOR

NOT SURE ABOUT THE AUTHENTICITY BUT STILL AN INSPIRING ONE
By refusing to take bribes, the Madurai collector has earned 18 transfers in 20 years, a modest house and bank balance and lots of
respect.



Two years ago, as district collector of Namakkal, he voluntarily declared his assets: a bank balance of Rs 7,172 and a house in Madurai
worth Rs 9 lakh. Once, when his baby daughter, Yalini, who had breathing problems, was suddenly taken ill, he did not have the Rs 5,000 needed
for admitting her to a private hospital. At that time he was deputy commissioner (excise) in Coimbatore and there were 650 liquor licences
to be given out. The going bribe for each was rumoured to be Rs 10,000.



Sagayam's masters degrees in social work and law come in useful in his role as an administrator. He knows the rulebooks in detail and is not
afraid of using them, however powerful the opponent. No wonder then that Sagayam's career is marked with the scars of countless battles.

When he was in Kanchipuram as revenue officer, he took on the sand mafia, ordering them to stop dredging sand from the Palar riverbed.
Large-scale dredging had made the area flood-prone. The mafia sent goons to assault Sagayam, but he did not budge and would not take back the
order. He also took on a mighty soft-drink mnc when a consumer showed him a bottle with dirt floating in it. He sealed the bottling unit and
banned the sale of the soft drink in the city. In Chennai, he locked horns with a restaurant chain and recovered four acres valued at some Rs
200 crore.



Sagayam's wife Vimala has stood by him all these years but she was rattled by some of the threats during the elections. "He always says if
you are right, nobody can hurt you," she says. "But sometimes it becomes difficult."



"I believe, as Mahatma Gandhi said, that India lives in her villages," says Sagayam, who also idolises Subhash Chandra Bose. His years as a
collector-he has slept overnight in village schools many times-have convinced him to better the lot of villagers by strengthening the
village administrative officer (VAO) system. Many VAOs have never visited villages and often stay miles away from where they should be, in
cities. In Namakkal, his action against errant VAOs had them ganging up with politicians to get him transferred. Over 5,000 villagers protested,
saying they wouldn't let Sagayam go. The politicians had to retreat.



Sagayam says he learnt honesty on his mother's knees. He is the youngest of four sons of a farmer from Pudukottai. "Our adjoining field had mango
trees and my friends and I would pick the fallen fruit," he says. "But my mother made me throw the mangoes away, saying I should enjoy only
what is mine." Now his daughter Yalini wants to become a collector. When she has an argument with her brother Arun, she asks her father, "Is he
really your son? He just told a lie!" Both of them are proud of their father. Recently, after a long time, the Sagayam family went on a
vacation to Kullu in Himachal Pradesh. While visiting a gurudwara, a stranger came up to their father and asked him, "Aren't you IAS officer
Mr Sagayam?" Yalini and Arun have not stopped beaming.

പൊതുമുതല്‍ നശീകരണം: കോടതിവിധി ശരിയോ? അഡ്വ. പി വി കുഞ്ഞികൃഷ്ണന്‍

പൊതുമുതല്‍ നശീകരണം: കോടതിവിധി ശരിയോ?

                          അഡ്വ. പി വി കുഞ്ഞികൃഷ്ണന്‍

പൊതുമുതല്‍ നശിപ്പിക്കുന്നത് തടയുന്ന നിയമപ്രകാരം (പിഡിപിപി ആക്ട്) രജിസ്റ്റര്‍ചെയ്ത കേസില്‍ ജാമ്യാപേക്ഷ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ കേസിലെ പ്രതികള്‍ക്ക് ജാമ്യം കിട്ടണമെങ്കില്‍ പൊതുമുതലിനുണ്ടായ നഷ്ടത്തിന് തുല്യമായ തുകയോ അതിലധികമോ കോടതിയില്‍ കെട്ടിവയ്ക്കണം എന്ന് ഉത്തരവിടുകയുണ്ടായി. എല്ലാ കോടതികള്‍ക്കും ബാധകമായ പൊതുനിയമം എന്ന നിലയ്ക്കാണ് ഈ ഉത്തരവ്്. ക്രിമിനല്‍ കേസിലെ ആദ്യനടപടി പ്രഥമവിവര റിപ്പോര്‍ട്ട് രജിസ്റ്റര്‍ചെയ്യലാണ്്. അതില്‍ കുറ്റംചെയ്ത പ്രതികളുടെ പേര് ഉണ്ടാകാം; ഉണ്ടാകാതിരിക്കാം. പ്രഥമ വിവര റിപ്പോര്‍ട്ടിലെ ഏഴാം നമ്പര്‍ കോളത്തില്‍ പറയുന്നത്: "അറിയാവുന്ന/സംശയിക്കുന്ന/അറിയപ്പെടാത്ത കുറ്റവാളികളെ സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങളാണ്. ഇതിന്റെ അര്‍ഥം കേസ് രജിസ്റ്റര്‍ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് പ്രതിപ്പട്ടികയിലുള്ള ആള്‍ക്കാര്‍ പ്രതികളാകാം; പ്രതികളെന്ന് സംശയിക്കപ്പെടുന്നവരാകാം. രണ്ടുമല്ലെങ്കില്‍ അറിയപ്പെടാത്ത കുറ്റവാളികളെ സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങളാണുണ്ടാവുക. കേസ് രജിസ്റ്റര്‍ചെയ്താല്‍ പൊലീസ് ക്രിമിനല്‍ നിയമ നടപടിപ്രകാരം അന്വേഷണം ആരംഭിക്കുന്നു. അന്വേഷണമധ്യേ പ്രതികളെന്ന് കാണിച്ചവരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാനും ചോദ്യം ചെയ്യാനുമുള്ള അധികാരം വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

പ്രഥമ വിവര റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ പറഞ്ഞ പ്രതിയെ അന്തിമ കുറ്റപത്രം സമര്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥന് ഒഴിവാക്കാം, റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ പറയാത്തവരെ പ്രതികളുമാക്കാം. കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ പുതിയ ഉത്തരവ് പ്രകാരം അന്വേഷണമധ്യേ ഒരു പ്രതിയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തുവെങ്കില്‍ ആ പ്രതിക്ക് ജാമ്യം കിട്ടുന്നതിന് പൊലീസുകാര്‍ പറയുന്ന തുക (പൊതുമുതലിന്റെ നഷ്ടം) കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന് വ്യവസ്ഥചെയ്യുന്നത് സാമാന്യ നീതിക്ക് എതിരല്ലേ എന്ന ചോദ്യം ഉയരുകയാണ്. ക്രിമിനല്‍ കേസുകളില്‍ ദുരുദ്ദേശ്യപരമായി ആളുകളെ ഉള്‍പ്പെടുത്തുന്നത് ഇപ്പോള്‍ പതിവാണ്. പുതിയ ഉത്തരവുപ്രകാരം ഏതൊരാളെയും പ്രഥമവിവര റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി ജയിലില്‍ അടയ്ക്കാവുന്നതും ഇദ്ദേഹം ലക്ഷങ്ങളുടെ പൊതുമുതല്‍ നശിപ്പിച്ചു എന്നു പറയാവുന്നതുമാണ്. ജാമ്യാപേക്ഷ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമപ്രകാരം ഒരു കോടതിക്കും അന്വേഷണമോ വിചാരണയോ നടത്താനുള്ള അധികാരമില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കെ അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥന്‍ പറയുന്ന തുക കോടതിയില്‍ കെട്ടിവച്ചാല്‍മാത്രമേ ജാമ്യം അനുവദിക്കൂ എന്നത് ചര്‍ച്ചചെയ്യപ്പെടേണ്ട വിഷയമാണ്. കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ രണ്ട് ഉത്തരവുകള്‍ക്ക് (ശ്യാംകുമാര്‍/കേരള സര്‍ക്കാര്‍ 2010 (4) കെഎല്‍ടി 405, ജോമോന്‍/കേരള സര്‍ക്കാര്‍ 2010 (2) കെഎല്‍ടി 371) എതിരുമാണ് പുതിയ ഉത്തരവ്. ജസ്റ്റിസ് ശശിധരന്‍ നമ്പ്യാര്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ രണ്ട് കേസില്‍ പറഞ്ഞത്: "പണം കെട്ടിവയ്ക്കുന്നവര്‍ക്കു മാത്രമേ ജാമ്യം കിട്ടി പുറത്തുവരാന്‍ പറ്റുകയുള്ളൂവെങ്കില്‍ സമ്പന്നര്‍ക്കു മാത്രമേ അത് സാധ്യമാകൂ.

ദാരിദ്ര്യരേഖയ്ക്ക് താഴെ ജീവിക്കുന്ന ജനങ്ങള്‍ ജയിലുകളില്‍തന്നെ കഴിയേണ്ടിവരും, അവര്‍ക്ക് ജാമ്യം കിട്ടിയാലും" എന്നാണ്. ജസ്റ്റിസ് വി ആര്‍ കൃഷ്ണയ്യരുടെ പ്രസിദ്ധമായ വിധി (മോത്തിറാം ആന്‍ഡ് അതേഴ്സ്/മധ്യപ്രദേശ് സര്‍ക്കാര്‍ എഐആര്‍ 1978 എസ്സി 1594) പറയുന്നത് ജാമ്യം സമ്പന്നര്‍ക്കുള്ളത് മാത്രമല്ല എന്നാണ്. ഇതിന് പുറമെ പല ഹൈക്കോടതികളും പറഞ്ഞത് ജാമ്യവ്യവസ്ഥയില്‍ പണം കെട്ടിവയ്ക്കല്‍ പാടില്ല എന്നുതന്നെയാണ്. പ്രതിയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് ജാമ്യത്തില്‍ വിടുമ്പോള്‍ പണം കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്നത് മേല്‍പ്പറഞ്ഞ ഹൈക്കോടതിയുടെയും സുപ്രീം കോടതിയുടെയും വിധികളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നതല്ല. ക്രിമിനല്‍ കേസില്‍ കുറ്റപത്രം സമര്‍പ്പിച്ച് കോടതി വിചാരണ ചെയ്തതിന് ശേഷം പ്രതികള്‍ കുറ്റക്കാരാണെന്ന് കണ്ടാല്‍ അന്യായക്കാര്‍ക്കോ സര്‍ക്കാരിനോ പ്രതികള്‍ വല്ല നഷ്ടവും വരുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അത് നഷ്ടപരിഹാരമായി നല്‍കാന്‍ ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമം 357ല്‍ സവിസ്തരം പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. ഈയിടെ കോഴിക്കോട് ലോ കോളേജില്‍ നടന്ന ഒരു സംഭവത്തോടനുബന്ധിച്ച് കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ ഡിവിഷന്‍ ബെഞ്ച് ചില ഉത്തരവുകളുമായി പിഡിപിപി ആക്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പറഞ്ഞു. എങ്കിലും കേസ് ക്രിമിനല്‍ കോടതിയില്‍ നിലവിലുള്ളതുകൊണ്ട് നഷ്ടപരിഹാരത്തുക വിചാരണ കഴിഞ്ഞശേഷം തീരുമാനിക്കണം എന്നാണ് ഉത്തരവിട്ടത്. സുപ്രീം കോടതി 2009ല്‍ പിഡിപിപി ആക്ട് പ്രകാരം രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്യുന്ന കേസുകളും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പൊതുമുതലിനുണ്ടാകുന്ന നാശനഷ്ടങ്ങളെപ്പറ്റിയും വിശദമായി പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇന്‍ റി ഡിസ്ട്രക്ഷന്‍ ഓഫ് പബ്ലിക് ആന്‍ഡ് പ്രൈവറ്റ് പ്രോപ്പര്‍ട്ടീസ്/ആന്ധ്രപ്രദേശ് സര്‍ക്കാര്‍ (2009) 5 എസ്സിസി 212=2009 (2) കെഎല്‍ടി 552 (എസ്സി) എന്ന വിധിയില്‍ ഒരിടത്തും ജാമ്യവ്യവസ്ഥയില്‍ പൊതുമുതലിന് വരുത്തിയ നഷ്ടം കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. സുപ്രീം കോടതി പറഞ്ഞത് നഷ്ടം കണക്കാക്കുന്നതിന് ഹൈക്കോടതികള്‍ക്ക് ഭരണഘടനയുടെ ആര്‍ട്ടിക്കിള്‍ 226 പ്രകാരം അധികാരമുണ്ടെന്നാണ്. അതിലെവിടെയും ഇത്തരം കേസുകളില്‍ ജാമ്യം നല്‍കുമ്പോള്‍ പൊലീസ് പറയുന്ന പൊതുമുതല്‍ നഷ്ടം കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന് പറയുന്നില്ല. പ്രധാനമായും രണ്ട് വാദമാണ് ഹൈക്കോടതിയില്‍ ജാമ്യാപേക്ഷയില്‍ പ്രതികള്‍ക്കു വേണ്ടി ഹാജരായ അഭിഭാഷകന്‍ പറഞ്ഞത് (ഈ ലേഖകനാണ് പ്രതികള്‍ക്കു വേണ്ടി ഹാജരായത്). 1) കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ രണ്ട് വിധിയും സുപ്രീം കോടതിയുടെ വിധികളും ജാമ്യസമയത്ത് പണം കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന് പറയുന്നത് ശരിയല്ല എന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 2) ഇന്‍ റീ ഡിസ്ട്രക്ഷന്‍ ഓഫ് പബ്ലിക് ആന്‍ഡ് പ്രൈവറ്റ് പ്രോപ്പര്‍ട്ടീസ്/ആന്ധ്രപ്രദേശ് സര്‍ക്കാര്‍ (2009) 5 എസ്സിസി 212=2009 (2) കെഎല്‍ടി 552 (എസ്സി) എന്ന കേസില്‍ സുപ്രീം കോടതി പിഡിപിപി ആക്ട് പ്രകാരം രജിസ്റ്റര്‍ചെയ്ത കേസില്‍ ജാമ്യം നല്‍കുമ്പോള്‍ പൊതുമുതലിന് വന്ന നഷ്ടത്തിന് സമാനമായ തുക കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഹൈക്കോടതി ഈ രണ്ട് വാദത്തിനും പറഞ്ഞ ഉത്തരം: "മുന്‍വിധികള്‍ (ഹൈക്കോടതിയുടെയും സുപ്രീം കോടതിയുടെയും) മനുഷ്യരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള കുറ്റങ്ങളാണ്. അതില്‍ പണം കെട്ടിവയ്ക്കേണ്ടതില്ല. പക്ഷേ പൊതുമുതല്‍ നശിപ്പിച്ചാല്‍ അതിനെ വേറെതന്നെ കാണാം" എന്നാണ്.

ഇതിനര്‍ഥം മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യനെ കൊന്നാല്‍ ജാമ്യത്തിന് പണം കെട്ടിവയ്ക്കേണ്ടതില്ല. പൊതുമുതല്‍ നശിപ്പിച്ചാല്‍ പണം കെട്ടിവയ്ക്കണം എന്നല്ലേ? ഇത് നിലനില്‍ക്കുന്നതാണോ?രണ്ടാമത്തെ വാദത്തില്‍ ഹൈക്കോടതി പറയുന്നത് 2009ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ , ജാമ്യസമയത്ത് പൊതുമുതലിനുണ്ടായ നഷ്ടം കെട്ടിവയ്ക്കാന്‍ പറയുന്നതില്‍ തെറ്റില്ലെന്നാണ്. 2009ലെ വിധിയില്‍ അങ്ങനെയൊരു ഉത്തരവുള്ളതായി കാണുന്നില്ല. ഇതിനെല്ലാമുപരി ഹൈക്കോടതിയില്‍ പറഞ്ഞ വേറൊരു വാദം ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമപ്രകാരം ഹൈക്കോടതിക്ക് പിഡിപിപി ആക്ട്കേസുകളുടെ ജാമ്യസമയത്ത് പണം കെട്ടിവയ്ക്കാന്‍ പറയാനുള്ള അധികാരമില്ല എന്നാണ്. ഹൈക്കോടതി ജാമ്യാപേക്ഷ പരിഗണിക്കുന്നത് ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമം 439-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരമാണ്. 439(1) (എ) പ്രകാരം ജാമ്യത്തിന് വ്യവസ്ഥകള്‍ വയ്ക്കണമെങ്കില്‍ 437 (3)ല്‍ പറയുന്ന കുറ്റങ്ങള്‍ ആയിരിക്കണം. ആ കുറ്റങ്ങള്‍ ഇവയാണ്. 1) ഏഴോ അതില്‍ കൂടുതലോ വര്‍ഷംവരെ ശിക്ഷിക്കാവുന്ന കുറ്റങ്ങള്‍ . 2) ഇന്ത്യന്‍ ശിക്ഷാനിയമത്തിലെ അധ്യായം 6,16,18ല്‍ പറയുന്ന കുറ്റങ്ങള്‍ . 3) മേല്‍ കുറ്റങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുകയോ ഗൂഢാലോചന നടത്തുകയോ അതിന് ശ്രമിക്കുകയോ ചെയ്യുക. ഇത്തരം കുറ്റങ്ങളില്‍ ജാമ്യവ്യവസ്ഥയില്‍ കോടതിക്ക് യുക്തമെന്ന് തോന്നുന്ന ഏത് വ്യവസ്ഥയും വയ്ക്കാനുള്ള അധികാരമുണ്ട്. മറ്റൊരു തരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ മൂന്ന് വിഭാഗത്തില്‍ പെടാത്ത കുറ്റങ്ങളില്‍ ജാമ്യാപേക്ഷ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ കോടതിക്ക് യുക്തമെന്ന് തോന്നുന്ന വ്യവസ്ഥകള്‍ വയ്ക്കാന്‍ നിയമം വ്യവസ്ഥചെയ്യുന്നില്ല. പിഡിപിപി ആക്ട് പ്രകാരം ഒരു പ്രതിക്ക് പരമാവധി കൊടുക്കാവുന്ന ശിക്ഷ അഞ്ച് വര്‍ഷമാണ്. പിഡിപിപി ആക്ട് പ്രകാരമുള്ള ശിക്ഷകള്‍ ക്രിമിനല്‍ നിയമം 437(3)ല്‍ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുമില്ല. അതുകൊണ്ട് പിഡിപിപി ആക്ട് പ്രകാരമുള്ള ഒരു കുറ്റത്തിന് കോടതിക്ക് യുക്തമെന്ന് തോന്നുന്ന ജാമ്യവ്യവസ്ഥ വയ്ക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല. കോടതി ഒന്നാമതായി പറഞ്ഞത് ജാമ്യസമയത്ത് സര്‍ക്കാരിന് വന്ന നഷ്ടം കെട്ടിവയ്ക്കുന്നതിന് ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമം 437ഉം 439ഉം വകുപ്പുകള്‍ അനുവദിക്കുന്നുണ്ടെന്നാണ്. രണ്ടാമതായി പറയുന്നത് 2009ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയും ഇതിനെ അനുകൂലിക്കുന്നുവെന്നാണ്. ഇവിടെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയപോലെ, ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമത്തില്‍ എവിടെയും ഇത്തരം ഒരു ഉത്തരവ് നല്‍കാന്‍ ഹൈക്കോടതിക്ക് അധികാരം നല്‍കുന്നില്ല. മാത്രമല്ല 2009ലെ സുപ്രീം കോടതി വിധിയും ഇത്തരമൊരു വ്യവസ്ഥ വേണമെന്ന് പറഞ്ഞതായി കാണുന്നില്ല. കേരള ഹൈക്കോടതി ജെയ്ന്‍ ബാബു/ജോസഫ് (2008 (4) കെഎല്‍ടി 16) എന്ന കേസില്‍ ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമം പറയുന്നതിനുപരിയായി ചില ഉത്തരവുകള്‍ പാസാക്കിയിരുന്നു. ഈ വിധിയെ ചോദ്യംചെയ്ത് സുപ്രീം കോടതിയില്‍ കൊടുത്ത അപ്പീല്‍ അനുവദിക്കുകയും കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ വിധി ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തുകയുമുണ്ടായി. സുപ്രീം കോടതി ഈ വിധിയില്‍ പറഞ്ഞത് ഹൈക്കോടതിക്ക് ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമത്തില്‍ പറഞ്ഞതിനുപരിയായി ഒരു ഉത്തരവ് പാസാക്കാനുള്ള അധികാരമില്ലെന്നാണ്. 2011ലെ മേല്‍ വിധിയില്‍ സുപ്രീം കോടതിയുടെ തന്നെ 2009ലെ ഒരു വിധി ഓര്‍മപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, എസ് പഴനിവേലായുധം/തിരുനല്‍വേലി കലക്ടര്‍ ആന്‍ഡ് അതേഴ്സ് 2009 (10) എസ്സിസി 664). ഈ കേസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സുപ്രീം കോടതി പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്: "കോടതികള്‍ സ്വേച്ഛാധിപതികള്‍ ആകാനുള്ള ആഗ്രഹം ഒഴിവാക്കണം. നീതി നടത്താനുള്ള ആകാംക്ഷയില്‍ കോടതികള്‍ അതിരുകടക്കുന്ന പല സാഹചര്യങ്ങളും ഞങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇത് നീതിനിഷേധത്തിലാണ് അവസാനിക്കുക, അല്ലാതെ നീതിയിലല്ല."

കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ ഉത്തരവ് പ്രകാരം പിഡിപിപി കേസുകളില്‍ ജാമ്യം നല്‍കുമ്പോള്‍ പൊതുമുതല്‍ നഷ്ടത്തിന് തത്തുല്യമായ തുകയോ അതില്‍ കൂടുതലോ കെട്ടിവയ്ക്കണമെന്ന വ്യവസ്ഥ ക്രിമിനല്‍ നടപടി നിയമത്തിന് അനുസൃതമാണോ, മറിച്ച് സുപ്രീം കോടതി പറയുന്നതുപോലെ നീതി നടത്താനുള്ള ആകാംക്ഷയില്‍ അതിരുകടന്നതാണോ എന്നറിയാല്‍ മേല്‍വിധി സുപ്രീം കോടതിയില്‍ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടതാണ്. ഇത്തരം വിധികള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങള്‍ പൊതുസമൂഹവും ചര്‍ച്ച ചെയ്യണം.

ALL ABOUT MULLAPERIYAR-SAVE THE PEOPLE

Mullaperiyar Dam is a masonry gravity dam over Periyar River and its tributary Mullayar, hence Mullaperiyar. At 176 ft (54 m) in height and 1,200 ft (366 m) long, it is located 2,889 ft (881 m) above mean sea level on the Cardamom Hills of Western Ghats in Thekkadi,Idukki District of Kerala, India. It was constructed in 1895 by the British Government, to divert water eastwards to Madras Presidency area (the present-day Tamil Nadu). The Periyar National Park, Thekkady is located around the dam's reservoir.

Dam construction

The geography of the Periyar river which flows westward into the Arabian Sea had long suggested that it could be diverted eastward to flow towards the Bay of Bengal and provide water to the arid Madurai region of Madras Presidency which was in dire need for a greater supply than the small River Vaigai could give. The location of the dam had first been scouted by Captain J. L. Caldwell, Madras Engineers (abbreviated as M.E.) in 1808 to reconnoitre the feasibility of providing water from the Periyar river to Madurai by a tunnel through the mountains. Caldwell discovered that the excavation needed would be in excess of 100 feet in depth and the project was abandoned with the comment in his report as "decidedly chimerical and unworthy of any further regard".
The first attempt at damming the Periyar with an earthen dam in 1850 was given up due to demands for higher wages by the labour citing unhealthy living conditions.^[2] The proposal was resubmitted a number of times and in 1862, Captain J. G. Ryves, M.E., carried out a study and submitted proposals in 1867 for another earthwork dam, 62 feet high. The matter was debated by the Madras Government and the matter further delayed by the terrible famine of 1876-77. Finally, in 1882, the construction of the dam was approved and Major John Pennycuick, M.E., placed in charge to prepare a revised project and estimate which was approved in 1884 by his superiors.^[1]
In May 1882, the construction of the dam began. Constructed from concrete and masonry at a cost of Rs 104 lakhs, the dam was 173 feet high and 1241 feet in length along the top and enclosed more than 15 thousand million cubic feet of water.^[1] Another source states that the dam was constructed of lime and surki (a mixture of sugar and calcium oxide), and gives a figure of 152 feet height of the full water level of the reservoir, with impounding capacity of 10.56 thousand million cubic feet along-with a total estimated cost of Rs. 84.71 lakhs.^[2]
The dam created a reservoir in a remote gorge of the Periyar river situated 3,000 feet above the sea in dense and malarial jungle, and from the northerly arm of this manmade waterbody, the water flowed first through a deep cutting for about a mile and then through a tunnel, 5704 feet in length and later through another cutting on the other side of the watershed and into a natural ravine and so onto the Vaigai River which has been partly built up for a length of 86 miles, finally discharging 2000 cusecs of water for the arid rain shadow regions of present-day Theni, Madurai District, Sivaganga District and Ramanathapuram districts of Tamil Nadu, then under British rule as part of Madras Province.^[1]
The Periyar project, as it was then known, was widely considered well into the 20th Century as "one of the most extraordinary feats of engineering ever performed by man".^[1] The greatest challenge was the diversion of the river so that lower portions of the great dam could be built. The temporary embankments and coffer-dams used to restrain the river waters were regularly swept away by floods and rains. An extremely large amount of manual labour was involved and the mortality of the workers from malaria was extremely high. It was claimed that had it not been for "the medicinal effects of the native spirit called arrack, the dam might never have been finished".^[1] The construction also involved the use of troops namely, the 1st and 4th battalions of the Madras Pioneers as well as Portuguese carpenters from Cochin who were employed in the construction of the coffer-dams and other structures.

Lease

On 29 October 1886, a lease indenture for 999 years was made between Maharaja of Travancore, Vishakham Thirunal and Secretary of State for India for Periyar irrigation works. The lease agreement was signed by Dewan of Travancore V Ram Iyengar and State Secretary of Madras State (under British rule) J C Hannington. This lease was made after constant pressure on Travancore King by the British for 24 years. The lease indenture inter alia granted full right, power and liberty to construct, make and carry out on the leased land and to use exclusively when constructed, made and carried out all such irrigation works and other works ancillary thereto to Secretary of State for India (now Tamil Nadu). The agreement was to give 8000 acres of land for the reservoir and another 100 acres to construct the dam. And the tax for each acre was 5 RS per year. When Indi20RSbecame independent, the lease got expired. After several failed attempts to renew the agreement in 1958, 1960, and 1969, the agreement was renewed in 1970 when C Achutha Menon was Kerala Chief Minister. According to the renewed agreement, the tax per acre was 30 RS, and for the electricity generated in Lower Camp using Mullaperiyar water, the charge was 12 RS per kiloWatt per hour. Tamil Nadu uses the water and the land, and the Tamil Nadu government has been paying to the Kerala government for the past 50 years 2.5 lakhs Rs as tax per year for the whole land and 7.5 lakhs RS per year as surcharge for the total amount of electricity generated.^[3]
Although Kerala claims that the agreement was forced on the then princely State of Travancore, presently part of Kerala, the pact was re-validated in 1970 by Kerala and Tamil Nadu.^[4] The lease provided the British the rights over "all the waters" of the Mullaperiyar and its catchment basin, for an annual rent of Rs. 40,000.
The dam is operated by the Government of Tamil Nadu based on a lease agreement entered into in 1886 by the British India Government and the Maharajah of Travancore. Control of the dam and the reservoir by Tamilnadu, after Independence and after Reorganization of States, has been a matter of dispute between the States of Kerala and Tamilnadu. The matter is still sub judice and is currently pending before a Division Bench of the Supreme Court

The Lease Agreement

A lease deed was signed between the Travancore Princely State and British Presidency of Madras in 1886 which gave the British the right to divert "all the waters" of the Mullaperiyar and its catchment to British territory (the Madras Presidency, now Tamil Nadu) for 999 years.^[9] After Independence, both the entities became non-existent. Further, according to Indian Independence Act 1947, all the treaties between British Government and Indian Princeley States have lapsed. Moreover, Article 131 of the Constitution of India denies Supreme Court of jurisdiction on pre-constitutional agreements.^[10] Kerala argued that the agreement is not an equal one, but imposed on the local King by the British Empire.
In 1970 the Kerala and Tamil Nadu governments signed a formal agreement to renew the 1886 treaty almost completely^{[citation needed]}. The Idukki Hydroelectric project, located 30 km downstream was completed in 1976 by the Kerala government ^[11] After Independence the areas downstream of the Mullaperiyar become heavily inhabited, as Kerala has a very high population density.

 Safety Concerns

In 1979, safety concerns were raised by Kerala Government after a minor earthquake, after which a few leaks were detected in the dam. A state agency^[12]Richter scale. The then Tamil Nadu government lowered the storage level to the current 136 feet (from 142.2 feet) at the request of the Kerala Government to carry out safety repairs, after which it was suggested that the storage level could be raised to the full reservoir level of 152 feet (46 m). had reported that the structure would not withstand an earthquake above magnitude 6 

 Tamilnadu's stand

The Tamil Nadu government had increased its withdrawal from the reservoir, with additional facilities to cater to the increased demand from newly irrigated areas.^{[citation needed]} One news article^[13] estimates that "the crop losses to Tamil Nadu, because of the reduction in the height of the dam, between 1980 and 2005 is a whopping Rs. 40,000 crores. In the process the farmers of the erstwhile rain shadow areas in Tamil Nadu who had started a thrice yearly cropping pattern had to go back to the bi-annual cropping."
The Kerala Government maintains that this is not true. During the year 1979–80 the gross area cultivated in Periyar command area was 171,307 acres (693.25 km²). After the lowering of the level to 136 ft (41 m), the gross irrigated area increased and in 1994–95 it reached 229,718 acres (929.64 km²).^{The Lease Agreement}An article written in a 2000 Frontline magazine stated: "For every argument raised by Tamil Nadu in support of its claims, there is counter-argument in Kerala that appears equally plausible. Yet, each time the controversy gets embroiled in extraneous issues, two things stand out: One is Kerala's refusal to acknowledge the genuine need of the farmers in the otherwise drought-prone regions of Tamil Nadu for the waters of the Mullaperiyar; the other is Tamil Nadu's refusal to see that it cannot rely on or continue to expect more and more from the resources of an other State to satisfy its own requirements to the detriment of the other State. A solution perhaps lies in acknowledging the two truths, but neither government can afford the political repercussions of such a confession".^[15]

 Current status

View from Mullaperiyar Dam

Tamil Nadu is the custodian of the dam and its surrounding areas. In 2006, the Supreme Court of India by its decision by a single bench, allowed for the storage level to be raised to 142 feet (43 m).^[16] However, the Kerala Government^[17] of India termed it as not unconstitutional. Meanwhile, the Supreme Court constituted a Constitution bench to hear the case considering its wide ramifications. The case involves pre-constitutional agreement between two entities which does not exist now. promulgated a new "Dam Safety Act" against increasing the storage level of the dam, which has not been objected by the Supreme Court. Tamil Nadu challenged it on various grounds. The Supreme Court issued notice to Kerala to respond; however, did not stay the operation of the Act even as an interim measure. The Court then advised the States to settle the matter amicably, and adjourned hearing in order to enable them to do so. The Supreme Court
Kerala's Stance: Kerala did not object giving water to Tamil Nadu. Their main cause of objection is the dams safety as it is as old as 110 years. Increasing the level would add more pressure to be handled by already leaking dam. No masonry dam may survive for 999 years so a new dam may replace the existing one in near future.
Tamil Nadu's Stance: The State wants that the 2006 order of Supreme court be implemented so as to increase the water level to 142 feet (43 m).
The arguments of Kerala and Tamil Nadu are continuing in the Constitution bench of Supreme Court. Adv. Harish Salve appeared for Kerala and Adv. Parasaran appeared for Tamil Nadu in Supreme Court.^[18] Kerala argued that if Mullaperiyar is an interstate river, the Supreme Court has no jurisdiction to intervene in the issue and that it must be dealt with by an independent tribunal. It also argued that if Mullaperiyar is an intrastate river, then the Dam Safety Authority of Kerala is constitutional, and that the Supreme Court has no jurisdiction to intervene in a pre-constitutional agreement. Thus, the water provision is now done under the 1970 review agreement between the States. Together with safety concerns, now the Kerala government argues that if the water level is increased to 142 feet, wide forest areas that are inhabited by conserved flora and f

to be tackled. Tamil Nadu also asserted that Mullaperiyar is not an interstate river, and thus, there is no need for forming a tribunal. The Tamil Nadu counsel pointed out that Kerala has an ulterior motive to make a new dam and keep it under its control. Tamil Nadu fears that the water supply will be restricted if Kerala builds a new dam and controls it.

fauna will be inundated. Tamil Nadu insists that the non-implementation of Supreme Court Order to increase water level by Kerala is the first issues

Justice A.S. Anand Committee

On 18 February 2010, the Supreme Court decided to constitute a five-member empowered committee to study all the issues of Mullaiperiyar Dam and seek a report from it within six months.^[19] The Bench in its draft order said Tamil Nadu and Kerala would have the option to nominate a member each, who could be either a retired judge or a technical expert. The five-member committee will be headed by former Chief Justice of India A. S. Anand to go into all issues relating to the dam's safety and the storage level. However, the ruling party of Tamil Nadu, DMK, passed a resolution that it not only oppose the apex court's decision to form the five-member committee, but also said that the state government will not nominate any member to it.^[20] Tamil Nadu Chief Minister M. Karunanidhi^[21] However, Leader of Opposition J. Jayalalithaa objected to the TN Government move. She said that this would give advantage to Kerala in the issue.^[22] Meanwhile, Kerala Water Resources Minister N. K. Premachandran told the state Assembly that the State e stld have the right of construction, ownership, operation and maintenance of the new dam, while giving water to Tamil Nadu on the basis of a clear cut agreement. He also informed the media that Former Supreme Court Judge Mr. K. T. Thomas will represent Kerala on the expert panel constituted by Supreme Court.^[23] On 8 March 2010, in a fresh twist to the Mullaperiyar Dam row, Tamil Nadu told the Supreme Court that it was not interested in adjudicating the dispute with Kerala before the special “empowered” committee appointed by the apex court for settling the inter-State issue.^[24] However, Supreme Court refused to accept Tamil Nadu's request to scrap the decision to form the empowered committee. SC also criticized the Union Government on its reluctance in funding the empowered committee.^[25] said that immediately after the Supreme Court announced its decision to set up a committee, he had written to Congress president asking the Centre to mediate between Kerala and Tamil Nadu on Mullaperiyar issue.

Construction of a New Dam

Kerala enacted the Kerala Irrigation and Water Conservation (Amendment) Act, 2006^[26] to ensure safety of all dams in the State including the Mullaperiyar dam. The law empowered Kerala's Dam Safety Authority to oversee safety of dams in the State with powers to direct Tamilnadu to suspend or restrict the functioning of the Mullaperiyar dam, to prevent submergence of land beyond the leased land; protect environment, flora and fauna; promote tourism and ensure the safety and security of its inhabitants.
In pursuance of Kerala's dam safety law, in September 2009, the Ministry of Environment and Forests of Government of India granted^[27] environmental clearance to Kerala for conducting survey for new dam downstream. Tamil Nadu approached Supreme Court for a stay order against the clearance; however, the plea was rejected. Consequently, the survey was started in October, 2009.

 

HIT TO THE ILLEGAL ACTIVITY

BREAKING NEWS. The Hon.High Court of Kerala prevented the illegal appointment of the daughter of Mr.C.M .Babu(The removed manager of All CSI Schools in Malabar and Wayanad).He appointed his own daughter by bypassing the die in hareness(aasritha niyamanam) right of a poor man who is waiting for this job for long time.He made this appointment disobeying the strict instruction of the Diocesan Authorities and the executive committee.This is a lesson to the people those who disobey the Laws of the Land.His own brother Mr.Sajan Mathew has filed case(public interest litigation) against the Bishop and the newly appointed corporate manager the Rev.Vinod Allen in the Hon.High Of Kerala alleging ridiculous reasons and obtained a temporary stay for new appointments.The court has passed the stay order without hearing the version of the management and bishop(ex-parte stay).This week this case comes for hearing.Let us see how the brother of the above said expelled manager suddenly had public interest in our school matters.He never had any interest when his brother was in the office. All the public and private interests came out together immediately after the removal of his  own brother.Please pray for our corporate management and also for its employees.

This removed manager had filed a case against the appointment letter of the bishop appointing the newly elected manager as per the unanimous decision of the executive committee.This case was dismissed with costs in favor of the new manager Rev..Vinod Allen.unfortunately our bishop did not defend this case even though it was a challenge to his own order.

We congratulate our standing counsel Adv.Kunhikrishnan Pulleri.

 

The management was a pathetic failure in all court cases before The .Rev.Vinod Allen assumed charges.